Saray Azady. Het Tahrirplein van Iraaks-Koerdistan

Gepubliceerd op Gecategoriseerd als Politiek & Samenleving

Opinie

De demonstratie op 17 februari op het centrale plein van Sulaymania, Saray Azady, begon als steunbetuiging aan de Tunesiërs en Egyptenaren. Binnen twee uur kreeg het protest een eigen dynamiek die het politieke landschap van Iraaks-Koerdistan compleet heeft veranderd.

Gepubliceerd in 2011/1 De zomer na de Arabische lente.

Uit protest tegen de corruptie en het autoritarisme, en aangemoedigd door de opstanden in Tunesië en Egypte, vertrok op 17 februari een groep jongeren van het Sarayplein richting het kantoor van regeringspartij KDP. Eenmaal daar aangekomen, werden zij door een KOP-militie met stenen bekogeld, waarbij een jongen gewond raakte aan zijn hoofd. Vervolgens bekogelden de demonstranten het KDP-kantoor, waarop de militie met scherp begon te schieten op de demonstranten. Een jongen van veertien kwam om het leven en 57 jongeren raakten gewond.

Als reactie op het protest bracht de KDP duizenden van haar speciale troepen, Zerafani geheten, naar Sulaymania, vastbesloten om het hoofdkwartier van de grootste oppositiepartij, Gorran, en haar tv-station KNN in brand te steken. Een lid van het politbureau van de KDP verklaarde dat zijn partij ‘heilig’ is, en dat zij ‘de handen zal afhakken van de aanvallers’. Op 19 februari waren er opnieuw demonstraties in Sulaymania en omgeving. De andere coalitiepartij, PUK, schoot met scherp op de demonstranten. Milities van de PUK brandden het pas opgerichte onafhankelijke tv-station Nalia en het radiostation Dang in Kalar plat.

Na 62 dagen van protest op het Saray Azady maakten PUK-milities er een einde aan. In die periode zijn tien mensen gedood en meer dan vijfhonderd gewonden gevallen. Nog steeds zijn demonstraties verboden en maken beide regeringspartijen jacht op activisten die betrokken waren bij de protesten.

Saray Azady was vooral het plein van kritische intellectuelen. Ze waren de organisatorische motor en het morele en intellectuele geweten van de protestbeweging. De 17-Februariopstand was bij uitstek een intellectuelenopstand. Ze verzonden politieke boodschappen aan de demonstranten via sociale en onafhankelijke media.

Verder lezen? Dit nummer is helaas uitverkocht, maar u kan het nummer binnenkort digitaal aankopen via de webshop.





Wat leuk dat u geïnteresseerd bent in ZemZem!

Vaste lezer worden? U kunt in onze webshop een jaarabonnement afsluiten (22,50 per jaar). Ook kunt u hier losse nummers bestellen.