Gepubliceerd in 2013/1 Irak tien jaar later.
In mijn kleine kamertje in het studentenhuis stond een grote oude televisie. Het was het eerste toestel waarmee ik van de kringloopwinkel terug kwam, nog voordat ik een bed geregeld had. Ik woonde in een asielzoekerscentrum, maar had net een kamertje gevonden dat ik kon onderhuren. De televisie werd het belangrijkste in mijn kamertje die tijd, want een paar dagen later begon de oorlog op 9 april 2003. Deze oorlog was eigenlijk de eerste die ik van buiten Irak zag. Ik keek naar de televisie om het te zien, niet door een raam. Het was de eerste oorlog waarin ik bepaalde hoe hard ik het hoorde of hoe vaak. Het was ook de eerste oorlog die via de boxen tot mijn oren kwam, niet door de lucht.
Tijdens de oorlog in 1991 was ik in Bagdad. Toen zag ik de hel. Bijna mijn hele familie ontsnapte aan de bombardementen door naar het zuiden te gaan. Mijn broer en ik bleven achter met onze schoonzus, die op het punt stond te bevallen. We hadden een kleine voorraad eten en een liter benzine, die we in huis bewaarden. Als we de benzine in de auto lieten, was de kans aanwezig dat iemand het met een slang zou stelen. Een van de eerste dingen die door de bombardementen werd vernietigd was het elektriciteitsnet. We misten het licht niet, want de bommen verlichtten de lucht, maar doordat de koelkast het niet deed smolt alles wat we bewaard hadden aan eten. Tijdens de oorlog zag ik raketten, vuur, rookslierten, donder en bliksem. Gebroken ramen, ruïnes. Maar geen enkele soldaat.
Verder lezen? Bestel het nummer Irak 10 jaar later in onze webshop.