Opinie
Crystal Ennis betoogt dat de exclusieve aandacht voor arbeidsuitbuiting bij de voorbereidingen van het WK in Qatar vooral oriëntalistische en islamofobe vooroordelen in het Westen bevestigt. Dat leidt de aandacht af van stelselmatige uitbuiting en ongelijkheid inherent aan het mondiaal kapitalisme.
Gepubliceerd in 2022/2 Sport!
In de aanloop naar het FIFA-wereldkampioenschap in Qatar kwamen er veel verhalen naar boven over de uitbuiting van arbeidsmigranten. Toen Qatar in 2010 werd verkozen om het Wereldkampioenschap te organiseren was dat een spannend moment voor het Midden-Oosten. Het was de eerste keer dat deze regio het gastland leverde: een feestelijke aangelegenheid! Vanaf de toewijzing aan Qatar leidden de voorbereidingen echter voortdurend tot controverses. Deze controverses zijn doorspekt met stereotyperingen van de Golf die corrupt zou zijn en waar arbeids- en migratieomstandigheden buitengewoon mensonterend zouden zijn.
In dit artikel behandel ik het landschap van uitbuiting op de mondiale arbeidsmarkt. Dit doe ik vanuit twee perspectieven die in mijn ogen cruciaal zijn, namelijk: (1) de schaal van tijdelijke migratie op wereldniveau, en (2) de internationale voet- afdruk van de Wereldkampioenschappen. Met deze benadering betoog ik dat het oriëntalistisch, islamofoob en racistisch is om Qatar als uitzondering te zien en dat dit afleidt van aanhoudende en structurele uitbuiting en ongelijkheid.
Verder lezen? Pre-order het nummer in onze webshop.