Dit essay onderzoekt verschillende wijzen waarop queer individuen aanwezig zijn en zich manifesteren in de Egyptische openbare ruimte en cultuur. Door te spelen met ideeën over verdwijnen en jezelf opnieuw vormgeven, zijn er meerdere manieren waarop iemand queer kan zijn in de context van een land als Egypte.
Gepubliceerd in 2020/1 Gender en seksualiteit
‘Er is iets / Ik weet niet wat het is / En wat als het zo is? / Wat kan er gebeuren?’[1′]
In 1996 werd Simones laatste album, getiteld Er is iets, uitgebracht door het label Rotana, waarmee een einde kwam aan haar project van het ‘vertalen’ van de popmuziek van deze periode voor een Egyptisch publiek. Dit project had begin jaren tachtig haar carrière op de rails gezet en had haar doen opvallen te midden van de artiesten van haar tijd. De mate waarin ze erin slaagde om de geest van die muziek en haar vertolkers – een geest van jonge vrouwen die in vrijheid leven zonder zich van iemand wat aan te trekken – in haar werk te vatten varieerde misschien, maar ze was zonder twijfel de enige zangeres van haar generatie die een poging waagde om deze stijl te verkennen: bevragend, sceptisch, en brekend met de dominante muziekstijlen van die tijd.
De videoclip, geregisseerd door Mohsen Ahmed, toont Simone in een fotostudio, uitgedost in een opeenvolging van verschillende clichés zoals we die kennen van vroeg-twintigste-eeuwse portretten van vrouwen. Met Simones kleding en looks verandert steeds ook het type camera, en terwijl ze in camera na camera kijkt, vraagt ze keer op keer: ‘Als mijn hart verliefd is, waarom is dat dan niet te zien?’
Toen dit lied uit kwam, zat ik in de eerste klas van de middelbare school en had ik regelmatig last van bloedneuzen. Als het weer veranderde, of als ik zenuwachtig of bang was, sprongen de oppervlakkige bloedvaatjes achter in mijn neus en dan kwam er een dieprode stroom uit, als een aankondiging aan iedereen om mij heen dat er iets in mij zat dat er – hoe zeer ik mij daar ook tegen verzette – per se uit wilde.
Het lied van Simone bleef in mijn hoofd zitten. Net zoals zij een gevoel van scepsis en verwondering belichaamde met haar woorden ‘En wat als het zo is? / Wat kan er gebeuren?’, vroeg ik me af wat er kon gebeuren als het er inderdaad was: dat gevoel, dat verlangen, die voorkeur of die ‘afwijking’. Wat als het echt zo was? Wat zou er dan gebeuren?
Verder lezen? Bestel het nummer in onze webshop.
[1] Uit Simone, ‘Er is iets’ (Fi haga kida). Tekst: Awad Badawi.